Toen ik vorige week de 2ling passeerde in de speelkamer vroeg ik wat ze kleurde. "Een bibbermanneke mama." "Wat is dat" vroeg ik, "awel mama", zei Anna, "dat ben jij want jij bibbert altijd!" Tja, daar sta je dan, toegegeven, een vaste hand heb ik niet meer. 't Is de aard van het beestje en de ene moment is het al erger dan de andere, maar veel last heb ik er niet van.
Enkel wanneer je een meeneem bowling aan het schilderen bent en er van die fijne gekleurde lijntjes op wil trekken, dan kan je merken dat het handgeschilderd is, en dan vooral die lijntjes...
Een ideaal cadeautje voor de juf, op het zicht past het denk ik in haar handtas en ze heeft 2 stoere zonen en volgens mij zullen ze zich er wel eens mee gaan amuseren deze vakantie. Een bijpassend zakje kan er ook nog af. Het ander setje gaat in mijn handtas!
Ra ra, waarvoor diende eigenijk de middelste bowling?
Ze zijn eigenlijk bedoeld om een kapstok mee te maken. De linkse zijn eigenlijk honkbal sleutelhangertjes. Recycle die handel!
Voor de meiden hun juf had ik een koffertje gekocht, het zou een EHBO koffertje worden (Eerste Hulp Bij Ongelukjes). Met daarin pleisters en zakdoekjes. Had al helemaal in mijn gedachten hoe het zou moeten worden maar net toen ik wilde beginnen, in koor groot protest. Ze wilde het zelf doen, tja kijk waarom ook niet. Twee dagen hebben ze er samen aan gewerkt. In hun onderbroekje welliswaar want hun kennende was dat doosje te klein om op te schilderen. Zoals ik dacht, de verf zat tot op hun rug.
Bedankt om een mooi stukje leven van onze kinderen in te kleuren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten