Inmiddels 2 jaar geleden kreeg Willem de opdracht om voor school een voordracht te maken over "wat wil ik later worden" Hij kreeg ruim voldoende tijd maar het ventje had geen enkel idee wat hij later wilde worden, met andere woorden hij bleef het rekken tot het einde. De nodige discussie kwam er aan te pas want de tijd die nog reste was wel enorm krap, wat waarschijnlijk bij sommige onder jullie wel herkenbaar zal zijn. Toen ik hem zei dat hij niet écht iets hoeft te kiezen wat hij later wil worden maar gewoon een interessante job/hobby ook uit de doeken kan doen werd hij al wat rustiger... Ik stelde voor om onze buurman Jef de imker eens aan te spreken en te vragen of hij 't een en ander zou kunnen uitleggen over de bijtjes. Zo gezegd zo gedaan. Het duurde niet lang of het ventje was gestoken door de bijtjes. Zijn voordracht was dan ook geweldig volgens de juf.
De liefde is blijven duren want de bijen bleven in Willem zijn hoofd zoemen en zo brachten we dan op zondag wel eens een bezoekje aan de Imkersgilde Sint-Ambrosius De Raam hier bij ons achter 't hoekje. Zondag voormiddag was dan ook puur genieten voor Willem, vol interesse voor de insecten, bijen, kikkers, natuur en de opstart van het nieuwe bijencentrum. En niet te vergeten de babbel met Jef de imker en Jos de boswachter zorgden ervoor dat zijn zondag niet meer stuk kon.
Afgelopen zondag hebben we onze eerste les van de cursus "bijen houden voor beginners achter de rug" Hij wilde dit zo graag maar dit kon hij nog niet alleen dus mama gaat gewoon mee. Een half uur voor vertrek wilde hij nog een T-shirt met een bijtje erop. Doe ik wel snel nog Willem, kijk dat is wel een mooie bij hé!? "maar mama das een wesp!" Tja, das duidelijk ik heb nog veel bij te leren... In tegenstelling tot wat ik dacht was hij 3 volle uren vol aandacht en ben er zeker van dat hij dit flink gaat volhouden.
Terwijl 24 volwassenen met mij inclusief een veilige afstand bewaarde van een open kast, kroop Willem haast letterlijk IN de kast om toch maar de koningin te kunnen vinden. Dit zijn gelukkig rustige bijtjes en geen straatras want daar is wel een groot verschil in.
Willem 2 jaar geleden bij zijn voordracht
Nu dat is de mooie kant ervan, maar eigenlijk gaat het helemaal niet goed met de bijen, sinds 1965 daalt het aantal gestaag en bovendien wordt ze getroffen door een mysterieuze ziekte, de verdwijnziekte of CCD ofwel Colony Collapse Disorder. De oorzaak is nogal onduidelijk maar dat de varoamijt zorgt voor de achteruitgang van populatie dat weet men wel, bestrijdingsmiddelen en monocultuur (dus op grote plekken een en dezelfde plant is ook niet zo goed voor de bijen) maar ook geuren, gsm masten kunnen zorgen voor de bijensterfte. Hoe we het ook draaien of keren, we staan er niet meteen bij stil maar die bijtjes hebben we nodig om onze bloesems te bestuiven en door de massale bijensterfte gaat dit ten koste van de voedselproductie.
Einstein zei het al: Zonder bijen geen leven
Wat leuk dat hij zijn interesse in de bijtjes nog steeds heeft! En het klopt, het gaat erg slecht met de bij. Een vriendin van mijn moeder is een soort actie begonnen om de bijen te helpen en zorgt nu voor zogenaamde 'Bijenlinten'. Dit wil zeggen: De foeilelijke en vrijwel onderhoudsvrije beplanting van de gemeente gaat er uit en de plantsoentjes worden gevuld met bloemen en andere plantjes die perfect zijn voor bijen. Deze plantsoentjes worden dan gezamenlijk bijgehouden door de bewoners zelf en zo heb je eigenlijk 2 vliegen in 1 klap want niet alleen de bijen zijn weer een beetje geholpen maar omdat de bewoners samenwerken is het ook een stuk gezelliger!
BeantwoordenVerwijderenwauw wat een bijzondere hobby/interesse/job! Leuk dat zoon dat zo leuk vind.
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke post! Ik had laatst ook een blogje over bijen geschreven en hoe belangrijk ze zijn inderdaad. Leuk toch dat je zoontje zo met de natuur bezig is!! Liefs Carolien
BeantwoordenVerwijderen