Pennenzakjes op het "gemakske" voor bij de zwemles!?

een pennenzakje voor bij de zwemles

Wekelijks gaan we twee keer op zwemles. Vreselijk vind ik die dagen. De stress begint al wanneer ik de kids ophaal van school. De afspraak is dat ik hen opwacht ter hoogte van de toiletten maar heb er eentje die steeds doet alsof ze mij niet ziet en huppelt dan snel weg. Elke keer het zelfde liedje, die kan ik dus achterna lopen en roepen... "ANNA!!! ANNA!!! kom we moeten zwemmen!"

Ondertussen hebben de twee andere mij niet zien staan en lopen ook zij heen waar ze willen, ofwel heb ik hen net gevraagd om te blijven staan maar als ik dan met Anna terugkom zijn ook zij verdronken tussen al die gillende enthousiaste kinderen die naar huis mogen. Mijn tanden reeds knarsend en indien ik geen goeie deo had zou het zweet onder mijn oksels gutsen als een wild riviertje! "Willem!!!, Fien!!! meekomen!!!"

Onderweg naar de auto krijgen ze duwtjes in de rug alsof ik op hen piano speel want ik krijg ze met geen stokken vooruit. Eens in de auto moeten de kinderen hun koekje of banaan eten, hun knorrende maagjes en die grijpgrage handjes willen allemaal als eerste een koek nemen om ervoor te zorgen dat hun buik niet meer tegen hun rug kleeft. Lap daar begint de ruzie, "ikke" "nee ikke eerst!" "geef die zak hier!" Eens ze allemaal hun koek tussen de tanden hebben is het stilletjes.

Aangekomen bij het zwembad spurten twee van de drie uit de auto, de derde doet het zoals gewoonlijk op haar gemakske... "Seg ik heb net wel een héle drukke dag gehad hè!" En dan begint het, de blauwe vaak kapotte plastic zakskes aan de voeten en de tweeling omkleden naar hun ontkleurde Mega Mindy bikini. Eens ze het strakke broekje rond hun billen hebben en een nutteloos BHtje kunnen ze vertrekken. Wedden dat ze te laat zijn omdat ze weer op hun gemakske eerst nog sanitair gaan ontspannen.

Ondertussen heeft Willem zijn boekentas opengetrokken en is plichtbewust aan zijn huiswerk begonnen. Als hij dit kan afmaken in vijfentwintig minuten hoeft hij niet nog thuis te werken. Maar dan, ik heb geen balpen mama! Ik was het beu, of ik had er geen bij of de dame achter de toog was nergens te vinden. "Ik zal dat hier eens oplossen zie!" Bij deze, drie schattige pennenzakjes inclusief balpen voor Willem en potlood en gom voor de meiden"

Na het huiswerk sluipt Willem alvast naar de kleedkamers en kleed zich op zijn gemakske om, tegen hij klaar is komt de rest eraan. Dan is het moment om de tweeling op te vangen en hoop ik dat mij deo het nog doet want een nokvolle kleedkamer staat me te wachten. Op het gemakske en al gapend naar de andere spoelen ze zich af, de échte douche nemen we thuis. In de kleedkamer gaat het van kwaad naar erger. Het lijkt wel of een stokje in hun mondje staat want deze is niet toe te krijgen van het koekeloeren naar de andere. Welke handdoek, onderbroek mét remsporen toe, alles hebben ze gezien. Als een ouder zonder plastiek zakske de ruimte betreed zal Fien zich niet inhouden en zal ze dit luidkeels melden. Het schaamrood staat op hun wangen, ze doen het geen tweede keer meer.

Meestal hebben ze nog een kwartiertje om hun huiswerk te doen, voor hen momenteel net voldoende. Dankzij het nieuwe pennenzakje is het waarschijnlijk de komende weken eventjes leuk.

Wanneer Willem als een zeehond zijn laatste ritje zwemt en het bad verlaat gaat het makkelijker want die wil nu snel naar huis. Moet hem tegenhouden om niet nat zijn kleren in te springen. Met een ongekamde pruik stapt hij de auto in.

Onderweg naar huis leest Willem nog hardop voor uit een boek, ziezo dat is dan ook gedaan. Ondertussen denk ik dank u deo voor het uitblijvende riviertje.

En als we thuis zijn, doen we alles op 't gemakske!

Groeten